رسانه‌های اجتماعی مسیری برای تنوع فرهنگی[۱]
ترجمه‌ی علی الماسی زند[۲]
مدیر روابط عمومی سروش پلاس
اَشکال مختلف تماس و معاشرت، برقراری ارتباط را برای افراد مختلف با پیشینه‌های متفاوت، آسان‌تر از همیشه کرده است.
تنوع و شمول ابتکارات روزگار ما حاکی از آن‌اند که همه افراد متفاوت هستند؛ رسانه‌های اجتماعی این واقعیت را تقویت کرده و نشان می‌دهند که ما با استفاده از پلتفرم‌های مختلف ارتباطات بیشتری داشته و البته اشتراکات بیشتری نیز با یکدیگر پیدا می‌کنیم. این فرصتی است برای انسان‌ها تا در زمینه‌های مختلف با دیگران ارتباط برقرار کنند؛ برای یافتن مشابهت‌ها، به اشتراک گذاشتن تجربیات و روش‌های جدید حل مشکلات! چگونه می‌توان به این امور دست یافت؟ این فرآیندها اکنون در رسانه‌های اجتماعی و از طریق به اشتراک گذاشتن تجربیات شخصی، در حال انجام است؛ همچون تصویری که واکنش‌های متفاوتی را موجب می‌شود یا هشتگی که مجموعه‌ای از افکار را برمی‌انگیزد.
امروزه با انقلاب گوشی‌های هوشمند، ما در روزگاری زندگی می‌کنیم که اکثر انسان‌ها با یک کامپیوتر قدرتمند در جیب خود راه می‌روند. در هزاره‌ای جدید، من بخشی از اولین نسلی هستم که دائماً در “ارتباط” رشد کرده‌اند و اغلب به خاطر پذیرش این فناوری است که اعتبار یافته‌اند. رسانه‌های اجتماعی ما را با آن دسته از تجربیات بیرونی مواجه کرده‌اند که در سال‌های گذشته نمی‌توانستیم به آن‌ها دسترسی داشته باشیم.
پلتفرم‌هایی مانند فیس‌بوک، توییتر، لینکدین، اینستاگرام و سایرین به اَشکال مختلفِ ارتباطی، این فرصت را برای ما فراهم آورده‌اند تا به جای اینکه فقط از طریق تماس تلفنی با کسی ارتباط داشته باشیم، می‌توانیم از ایمیل، پیام‌های متنی، فیس‌بوک مسنجر، توییت‌ها، برچسب‌گذاری اینستاگرام، فیس تایم و دیگر پلتفرم‌ها برای تعامل با افراد جدید استفاده کنیم.
گرد هم آوردن مردم
این روزها هشتگ ها به افراد با زمینه‌های کاری و شخصیتی مختلف اجازه می‌دهند تا یکدیگر را پیدا کنند و به روش‌های مختلف ارتباط برقرار کنند. تولدِ هشتگ در سال ۲۰۰۷، این فرصت را برای گروه‌های مختلف فراهم کرد تا با تمرکز و فیلتر کردن در باب موضوعی خاص، به پیشبرد گفتگوها کمک کنند؛ در نتیجه، افراد می‌توانند چیزی را جستجو کنند که مستقیماً مورد علاقه آن‌ها است.
هشتگ ها تبدیل به پیوندی برای ارتباط افراد با یکدیگر شده‌اند و این‌چنین یک عمل، رویداد، فکر یا حرکت خاص از طریق متن، عکس یا ویدیو تعریف می‌شود. بازنمود مذکور، به مردم این امکان را می‌دهد تا نه‌تنها با انتقال یک پیام بلکه با پخش آن به مخاطبانی که قبلاً درگیر موضوع مربوط به آن شده‌اند، در سطوح متفاوتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
برای مثال، با استفاده از “#استانداردهای_حسابداری” و “#تغییر“، حسابداران از سراسر جهان می‌توانند پست‌های یکدیگر را پیدا کنند. بنابراین یک حسابدار در هند که با تغییرات در مقررات دولتی که تأثیر مستقیمی بر گزارشگری مالی او داشته است، می‌تواند با یک حسابدار در ایالات متحده که تغییرات در اصول حسابداری عمومی پذیرفته شده ایالات متحده (GAAP) را بررسی می‌کند، ارتباط برقرار کند، و هر دو می‌توانند با فردی در اروپا مرتبط شوند. این تجربیات مشترک به ما امکان می‌دهد با دیگران در نقاط مختلف جهان که معمولاً هرگز با آن‌ها نمی‌توانیم ارتباط برقرار کنیم، مرتبط شوم.
ما اکنون افراد را قادر می‌سازیم تا آشکارا با هم ارتباط برقرار کنند و به سؤالاتی پاسخ دهند که ممکن است قبلاً به آن‌ها فکر نمی‌شد. هنگامی‌که با فردی که با ما متفاوت است ارتباط برقرار می‌کنیم ـ به‌عنوان مثال، از نظر فرهنگی یا نسلی ـ به خود اجازه می‌دهیم از دیدگاه‌های جدید قدردانی کنیم و از تخصص و تجربه او بهره‌مند شویم؛ از طرف دیگر، ما می‌توانیم به کسی که در حال تجربه مسئله‌ی خاصی است، راهنمایی و کمک کنیم.
به اشتراک‌گذاری تجربیات
این تجربیات مشترک دریچه‌ای را به روی ما می‌گشاید تا از آن طریق دریابیم که واقعاً زندگی دیگران چگونه است. در زندگی روزمره، ما می‌توانیم حیات را از چشم دیگران و با اخبار زنده‌ی جنگ، اعتراضات، جلسات دولتی، عروسی‌ها، فارغ‌التحصیلی‌ها و گردهمایی‌های خانوادگی ببینیم و با سطح متفاوتی از همدلی، تفاهم و درک مواجه خواهیم شد.
شاید عده‌ای این سؤال را بپرسند که نتیجه چه بوده است؟
پاسخ به این سؤال احتمالاً این است که ما حتی زمانی که از نظر فیزیکی نمی‌توانیم حضور داشته باشیم، سطحی از شمول را ایجادشده می‌یابیم که قبلاً سابقه نداشته!
استفاده از هشتگ بر روی یک پست یا عکس امکان جستجو، لایک و یافتن آن توسط افراد علاقه‌مند به همان موضوع را فراهم می‌کند.
ارتباط
راه دیگر برای ارتباط افراد از طریق گروه‌های فیس‌بوکی یا دیگر پیام‌رسان‌ها است؛ جمعی از کاربران که بر یک علاقه یا موضوع مشترک متمرکز شده‌اند در آن گروه‌ها حضور دارند، افراد می‌توانند به آن گروه بپیوندند یا آن را دوست داشته باشند و با دیگران در آن ارتباط برقرار کنند. اعضای گروه‌ها اغلب توسط مدیران تعدیل می‌شوند تا این اطمینان حاصل شود که بحث به شیوه‌ای مثبت و سالم انجام می‌شود. این گروه‌ها مانند اتاق‌های گفتگوی دهه ۱۹۹۰ [chat room] به روشی محبوب برای برقراری ارتباط مردم با دیگران در مورد موضوعات خاص تبدیل‌شده‌اند.
پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی به افراد با زمینه‌های فرهنگی و شخصیتی مختلف این امکان را می‌دهند تا با دیگران آشنا شوند و آنچه را که می‌دانند به اشتراک بگذارند و نگاهی اجمالی به زندگی مردم در سراسر جهان پیدا کنند. با انجام این کار، تنوع و شمولِ حداکثری ترویج و تجلیل می‌شود.
رسانه‌های اجتماعی پلتفرم‌های مختلفی را در اختیار جامعه قرار داده‌اند که افراد را قادر می‌سازد تا در باب موضوعات مهم‌تری با هم صحبت کنند. این ابزار مفید ـ درصورتی‌که عاقلانه استفاده شود ـ می‌تواند به ایجاد بحث‌های سالم و کشف راه حل‌های مثبت منجر شود.
داشتن تنوع فکری در جامعه و آگاهی از آن باعث می‌شود تا زمانی که تفاوت‌ها دیده، به رسمیت شناخته و قدردانی شوند، دربرگیری بیشتری در فهم و همدلی اجتماعی وجود داشته باشد.
[۱] https://sfmagazine.com/post-entry/october-2019-social-media-as-a-means-to-diversity/
[۲] دانشجوی دکتری فلسفه ـ دانشگاه علامه طباطبایی